Javako Gizona

Javako gizona edo Homo erectus-a eskala ebolutiboko hominidorik garatuenetarikoa da, eta ezberdintzatzen dituen ezaugarri fisikoak haren kapazitate kraniala, altuera eta bipedia dira. Haren dietaren zati nagusi bat okela zen, letagin eta molar sendoak zituelarik. Inteligentziaren gaitasunei dagokiela, soinu bidez komukiatzeko gai ziren espezie honetako indibiduoak, sua erabiltzen zuten, eta harrizko tresnak egiten zituzten.

Eugène Dubois ikerlariak 1890-ko hamarkadan, Javako irlan (Indonesia), kranio baten goikaldea eta femur bat aurkitu zituen, eta hoiek izan ziren Homo erectus-en aurkitutako lehenbiziko fosilak. Dubois-ek, hezur hauek gizaki modernoarenekin konparatuz, kranioa primateen antzekoa zela ondorioztatu zuen, baina femurrak bipediaren arrasto argia ziren. Ikerlariak Pithecanthropus erectus bezala sailkatu zuen, primateen eta gizakien arteko espezie bitartekari bat.


Javako gizonak 900 cm kubiko inguruko kapazitate kraniala zuen, kranio zapal bat zuelarik, eta bekoki txikiarekin. Gaur egungo gizakiaren altuera zuen, eta haren fosilak 500.000 urte baino aurrerago datatzen dira. Guztiz tente ibili zen lehenengo gizakia izan zen, eta seguruenik Javako gizonak Pekingo gizona ehizatu zuen.


Oinarrizko artikulua: https://www.britannica.com/topic/Java-man